Zapraszam na Unboxing i montaż ostrzałki Parkside, Jakościowo bardzo dobrze wygląda a silnik pracuje cicho, mocy w zupełności wystarcza do ostrzenia łańcuchó

Każdy nóż ma to do siebie, że z biegiem czasu ulega stępieniu – bez względu na to, jak uważnie będziemy z niego korzystać. Na szczęście istnieje szybki i prosty sposób na przywrócenie mu dawnej ostrości – wystarczy tylko zastosować ostrzałkę do noży. Zobaczmy, z jakimi rodzajami spotkamy się na rynku i jak wybrać właściwy! Podstawowe rodzaje ostrzałek do noży Przyglądając się asortymentowi dostępnych ostrzałek noży, z łatwością zauważymy, jak wiele jest ich rodzajów. Poniżej prezentujemy krótki przegląd tych najczęściej spotykanych: - ostrzałki kompaktowe – niewielkie akcesoria, najczęściej o składanej formie, dzięki czemu nie zajmują dużo miejsca. Najczęściej szlifują stal pod kątem 17° - dlatego też zaleca się stosowanie ich przy ostrzeniu noży kuchennych, dla których taki szlif jest odpowiedni; - ostrzałki typu dog bone – swoim wyglądem przypominają kość – jest to prosty pręt z końcami zabezpieczonymi gumowymi nakładkami – stąd ich nazwa. Używając ich, możemy ostrzyć noże pod dowolnym kątem, w zależności od konkretnego ostrza; - ostrzałki typu pręt – najprostsze rozwiązanie składające się z pręta oraz wygodnej rączki. Co ważne, można z nich korzystać przy ostrzeniu dość długich noży i to pod dowolnym kątem. Są dość kruche, dlatego też lepiej zostawić je do użytku domowego – mogą nie sprawdzić się w warsztacie; - bloki kamienne – wykonane z naturalnego lub syntetycznego kamienia o zróżnicowanej gradacji. Jak sama nazwa wskazuje, przypominają foremny blok w kształcie prostopadłościanu. Podczas ostrzenia warto zwilżyć je wodą lub specjalnym olejem, by ułatwić tarcie i spowolnić zużycie ostrzałki; - ostrzałki diamentowe – nadają się do ostrzenia bardzo zniszczonych, wyszczerbionych noży – wszystko dzięki wykończeniu agresywnym, diamentowym nasypem. Pamiętajmy o tym, by po każdym użyciu je umyć – opiłki stali zapychają bowiem jej pory; - ostrzałki typu V – składają się z płaskiej podstawy z dwoma prętami do ostrzenia umieszczonymi w taki sposób, że tworzą literę V. Wystarczy jedynie prowadzić ostrze prostopadle do podstawy, a zostanie zaostrzone – bez pilnowania kąta szlifowania; - systemy ostrzące – zaawansowany zestaw składający się z prowadnicy oraz kompletu ostrzałek o różnej gradacji. Warto po niego sięgnąć, jeśli posiadamy różne noże i zależy nam na tym, by każdy z nich był ostrzony zgodnie ze swoją indywidualną budową – dzięki temu będą nam służyć przez dłuższy czas; - ostrzałki elektryczne – zasilane prądem, niewielkie urządzenia, które samoczynnie szlifują ostrze pod określonym kątem – musimy je tylko powoli przesuwać po wyznaczonej linii. Jaką ostrzałkę wybrać? Podstawowe kryterium wyboru ostrzałki do noża dotyczy materiału jej wykonania – powinien być trwalszy niż ten, z którego wytworzono ostrze. W przypadku ceramiki będzie to diament, przy stali o podwyższonej twardości sprawdzi się natomiast ceramika lub kamień. Istotna jest także długość ostrzałki. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że część robocza akcesorium powinna być zawsze o 2-5 cm dłuższa niż samo ostrze – tylko wtedy spełni swoją funkcję. Pamiętajmy, że wybierając zbyt krótkie narzędzie, nie tylko niedokładnie wyszlifujemy nóż, lecz wręcz możemy się skaleczyć w trakcie pracy. Porada eksperta Proces ostrzenia noża warto zawsze zakończyć aplikacją pasty polerskiej i wyszlifowaniem powierzchni skórzanym pasem. Dzięki temu krawędź tnąca zyska nie tylko ostrość, ale również połysk. Na koniec upewnijmy się też, że ostrzałka do noża posiada odpowiednią gradację. Akcesoria o ziarnistości od 150 do 280 są najbardziej uniwersalne i nadają się w zasadzie do każdego noża – to od nich powinniśmy zawsze zaczynać pracę. Im wyższa ziarnistość, tym poważniejsze wyszczerbienia nią usuniemy. Koniecznie zobaczmy też, czym naostrzyć stępiony łańcuch od pilarki – przeczytamy o tym w tym artykule!

Oczywiście żadna osełka ani nawet zaawansowany zestaw nie wykonają całej pracy za nas, ale też choćby i najlepsze umiejętności manualne niewiele wskórają wobec braku odpowiednich narzędzi, szczególnie, gdy mamy do czynienia z mocno stępionym nożem wykonanym z twardej, odpornej na ścieranie stali. Zapoznajmy się więc z przeznaczeniem, zaletami i ograniczeniami dostępnych na rynku akcesoriów do ostrzenia noży. Klasyczne kamienie ostrzące Ostrzenie metalowych narzędzi za pomocą kawałka skały czy potocznie mówiąc „kamienia” to metoda historycznie najstarsza i wręcz oczywistość kulturowa niemal po każdą szerokością geograficzną. Wiąże się z tym jednak szereg nieporozumień i potencjalnych rozczarowań, jakie czyhają na świeżo upieczonego posiadacza markowego noża. Niestety, przy pomocy zwykłego polnego kamienia tudzież kawałka marmuru nie wyprowadzimy równej i trwałej krawędzi tnącej, nie mówiąc już o uczynieniu brzytwy z noża mocno stępionego. W dodatku najprawdopodobniej mocno porysujemy płazy głowni. Oczywiście w sytuacji kiedy nie mamy innego wyjścia, a ostry nóż jest nam pilnie potrzebny, możemy podjąć taką próbę, ale zapewniam, że wygląda to dobrze jedynie na filmach przygodowych, zaś w praktyce jest nieefektywne i dość mocno irytujące. Wróćmy jednak do tematu, czyli do profesjonalnych kamieni ostrzących. Nazwą tą przyjęło się określać proste narzędzia ostrzące, będące w całości lub w pewnej części celowo ukształtowaną powierzchnią o właściwościach ściernych. Z pewnością każdy z nas miał już kiedyś z tym narzędziem styczność, najczęściej w postaci popularnej „osełki” tudzież „kamienia do kosy”. Sprawa nie jest jednak aż tak banalna, jak mogłoby się nam wydawać. Kamienie ostrzące różnią się między sobą geometrią, gradacją oraz materiałem, z którego wykonano powierzchnię ścierną - wszystkie te czynniki mają niebagatelny wpływ na zakres zastosowań i skuteczność naszej osełki. Warto więc przyjrzeć się tym zagadnieniom bliżej. Pod względem geometrii najważniejszy podział to rozróżnienie na kamienie płaskie i owalne. Płaski kamień ostrzący oznacza równą, płaską powierzchnię ścierną, najczęściej na planie prostokąta. Na takiej osełce naostrzymy prawidłowo zdecydowaną większość noży za wyjątkiem takich, które posiadają na swym ostrzu odcinek wklęsły (tzw. profil „recurve”). Wynika to z prostego faktu, iż po przyłożeniu wklęsłego odcinka krawędzi tnącej do płaskiej powierzchni ściernej będzie miała ona z nią styczność jedynie w dwóch punktach, podczas gdy reszta pozostanie nieostrzona lub będzie ostrzona nieprawidłowo w miarę przesuwania się noża. Stąd też obecność na rynku kamieni ostrzących o przekroju owalnym. Wklęsły odcinek ostrza przyłożony do owalu o niewielkiej średnicy będzie miał z nim styczność zawsze tylko w jednym punkcie, tak więc przeciągając krawędź tnącą po takiej powierzchni mamy szansę naostrzyć ją równomiernie i pod ustalonym kątem. Na kamieniu owalnym możemy też ostrzyć noże o klasycznym profilu ostrza, będzie to jednak mniej wygodne niż ostrzenie na kamieniu płaskim, na którym krawędź tnąca opiera się znacznie większą powierzchnią, przez co nóż prowadzi się stabilniej i łatwiej utrzymać stały może pojawia się w tym miejscu Twoje pytanie o technikę ostrzenia, niestety jest to temat na osobny artykuł i to bynajmniej nie krótki. Przypomnimy więc tylko najważniejsze zasady: prowadzimy nóż ostrzem do przodu („pod włos”) ostrzymy obie strony krawędzi tnącej staramy się zachować stały kąt ostrzenia od progu po czubek głowni optymalny kąt ostrzenia to dla większości stali około 20 stopni na stronę Poprawna technika ostrzenia noża: Kolejną istotną sprawą jest dobór gradacji, czyli stopnia „szorstkości” naszej osełki. Najczęściej producenci stosują jedną z dwóch metod podawania gradacji. Pierwsza to podanie gradacji wyrażonej w cyfrach, gdzie liczba oznacza ilość drobin ściernych na centymetr kwadratowy, podobnie jak ma to miejsce w przypadku papieru ściernego. A więc osełka o gradacji 600 będzie bardziej szorstka od osełki o gradacji 1200. Druga metoda oznaczenia gradacji to słowne odwołanie się do naszej intuicji. Przykładowo jeden z amerykańskich producentów oferuje osełki w przedziale od Extra Fine (bardzo miałka) prze Fine (miałka), Coarse (szorstka) po Extra Coarse (bardzo szorstka). Czasem oznaczenia słowne są uzupełnione o odpowiednik w ilości drobin na centymetr kwadratowy i na odwrót, ale nie jest to przypisanie standardowe, każdy producent może po swojemu zdefiniować co rozumie przez „medium” czy „extra fine”. Zazwyczaj jednak najbardziej miałkie osełki nie przekraczają gradacji 1200 zaś najbardziej szorstkie rzadko kiedy odpowiadają gradacji niższej niż 220. Oczywiście są od tej reguły wyjątki, zwłaszcza w kierunku osełek bardzo miałkich, polerujących krawędź tnącą „na lustro”. Zdarza się też, iż producent podaje wielkość ziarna osełki w mikronach, ale jest to chyba najmniej intuicyjna metoda i rzadko stosuje się ją samodzielnie. Czasem jednak informacja ta może być interesująca, np. gdy znamy wielkość ziarna stali czy znajdujących się w niej węglików gradacja wyrażona w mikronach daje nam pewne wyobrażenie, co dzieje się ze strukturą stali podczas ostrzenia. A jak wygląda kwestia gradacji z perspektywy ostrzenia? Z mojego doświadczenia wynika, że jeśli ostrzymy regularnie i nie dopuszczamy do pojawienia się większych uszkodzeń krawędzi tnącej, to raczej nie będziemy potrzebowali bardziej szorstkiej osełki niż „fine” czyli w przedziale gradacji 800-600. Jest to gradacja w zupełności wystarczająca do szybkiego przywrócenia ostrości lekko stępionego noża, a zarazem nie pozostawia zbyt głębokich bruzd do późniejszego wygładzenia. Jeśli jednak przewidujemy ostrzenie mocno stępionych noży lub planujemy przeprofilować aktualną krawędź tnącą, to warto zaopatrzyć się w osełkę szorstką w przedziale gradacji 400-200. Gradacja około 1200, a więc osełki nazywane „extra fine” lub „ultra fine”, służy do ostatecznego wygładzenia – nóż prawidłowo naostrzony na takiej osełce bez problemu goli włosy i płynnie tnie luźno wiszący cienki papier. 1200 to drobiny ścierne wielkości 9 mikronów, a więc mniejsze niż typowe węgliki chromu w zahartowanej stali. Zarazem jest to gradacja zapewniająca wystarczającą agresję cięcia na materiałach twardych, gładkich bądź włóknistych, co staje się pewnym problem przy krawędzi wypolerowanej na gradacjach wyższych. Optimum dla roboczego ostrza? Wszystko wskazuje, że tak, choć są „szkoły” zalecające „polerkę na lustro”, a nawet gładzenie za pomocą pasty polerskiej na skórze, inni z kolei nie widzą sensu w ostrzeniu na gradacjach wyższych niż 600 – do tematu tego z pewnością powrócimy przy okazji artykułu na temat sztuki ostrzenia. Kamienie naturalne do ostrzenia Jak już wspomniałem kamienie ostrzące różnią się też pod względem materiału, z którego są wykonane, a ma on spore znaczenie dla właściwości ściernych osełki. Pierwszą grupę stanowią kamienie naturalne. Najbardziej popularne to Arkansas oraz tzw. kamień belgijski (Belgisher Brocken). Czasem kamienie Arkansas producenci oferują w wersji „soft” (miękkie) oraz „hard” (twarde), co może rodzić pewne zamieszenie. Otóż wbrew pierwszemu skojarzeniu kamień Arkansas „soft” służy do wstępnego ostrzenia mocniej stępionych noży, zaś za pomocą odmiany „hard” dokonujemy ostatecznego wygładzenia ostrza. Kamień naturalny do ostrzenia Właściwie ciężko mówić o zaletach kamieni naturalnych, bo w porównaniu z nowocześniejszymi rozwiązaniami do ostrzenia mają właściwie same wady. Są stosunkowo drogie, bo ich pozyskanie i obróbka mechaniczna są pracochłonne. Powoli zbierają stal, same zużywając się przy tym dość szybko, a w przypadku wysokostopowych stali bogatych w twarde węgliki wolframu i wanadu są praktycznie bezużyteczne. Podczas ostrzenia pory kamieni naturalnych szybko się zapychają, a tym samym jeszcze bardziej spowalniają proces ostrzenia. Jakby tego było mało, kamienie naturalne ścierają się nierównomiernie, zgodnie z ruchem ostrzenia, jaki wykonujemy przy danym modelu noża, co po dłuższym czasie ostrzenia przejawia się widocznymi gołym okiem wypaczeniami płaszczyzny ściernej. Czemu więc wciąż znajdują amatorów? Wydaje mi się, że jest to grupa użytkowników, dla których liczy się też aspekt poza praktyczny. Ostrzenie na prawdziwym Arcansas to ten sam „traperski klimat”, jaki daje nam rozpalenie ogniska za pomocą krzesiwa, to osełka dla miłośników noży wykutych na zamówienie przez znajomego mistrza, z piękną drewnianą rękojeścią i w ręcznie szytej skórzanej pochwie. I coś w tym chyba jest. Kamienie ceramiczne do ostrzenia Druga grupa to kamienie ceramicze (syntetyczne). Najczęściej uformowane są z tlenku aluminium Al2O3 (korundu), przez anglojęzycznych producentów zwanego „aluminą”, rzadziej z węglika krzemu SiC, który częściej stosowany jest do produkcji papierów ściernych niż typowych kamieni ostrzących. Zaletą aluminy jest mniejsza podatność na zapychanie oraz twardość zapewniająca ścieranie większości popularnych stali stosowanych współcześnie do produkcji noży. Jedynie węgliki wanadu w stalach, które zawierają ten pierwiastek w ilościach większych niż 2%, mogą stanowić dla aluminy poważną przeszkodę. Mówimy tu jednak o końcowym wygładzeniu na bardzo małych gradacjach, gdzie chcielibyśmy szlifować zarówno osnowę jak i pojedyncze, tkwiące w niej węgliki. Przy gradacji w przedziale od 200 do 600 drobiny ścierne są tak duże, że w praktyce będą „wyrywać” całe węgliki wraz z kawałkami martenzytowej osnowy. W przypadku powierzchni ściernych na bazie węglika krzemu (SiC) problem z węglikami w stalach w ogóle nie występuje, bo jest on w stanie ścierać nawet te najtwardsze. Kamień syntetyczny do ostrzenia Niestety osełki ceramiczne mają też podobne wady do kamieni naturalnych. Najważniejszą z nich jest podatność na nierównomierne wycieranie. Po kilkudziesięciu cyklach ostrzenia możemy spodziewać się deformacji powierzchni w wyniku nierównomiernego zużycia, aż w końcu osełka nie nadaje się do precyzyjnego ostrzenia, mimo, iż fizycznie zostało jej całkiem sporo. Wiele tu zależy od jakości materiału i wykonania, osełki firm takich jak Lansky, Gerber czy Spyderco posłużą nam z pewnością znacznie dłużej niż osełki chińskie bądź „no-name” z bazaru. Niestety porządna osełka ceramiczna, to często 25% ceny dobrego noża, a czasem nawet więcej. Osełki diamentowe Ostatnią grupę stanowią osełki diamentowe. Najczęściej składają się one z metalowej płytki bądź owalnego pręta, na których osadzono pył z syntetycznych diamentów o określonej gradacji. Najbardziej krytycznym momentem produkcji, od którego zależy jakość przyszłej osełki, jest właśnie napylenie i trwałe osadzenie diamentowego proszku. Opanowanie tej technologii na skalę przemysłową nie jest łatwe i obecnie na rynku diamentowych akcesoriów do ostrzenia noży liczą się właściwie tylko dwaj producenci – EzeLap oraz DMT. Innych osełek diamentowych osobiście nie polecam, zwłaszcza „no-name” produkcji chińskiej bądź rosyjskiej. Mimo pozornie porządnego wykonania tanie osełki diamentowe będą szybko się wykruszać, czy mówiąc bardziej obrazowo „łysieć”. Dla odmiany osełki DMT i EzeLap są praktycznie „nie do zdarcia”. Osełka diamentowa Najważniejsze zalety diamentowych osełek wynikają oczywiście z właściwości tego materiału. Krystalicznym drobinom diamentu nie oprze się żadna stal ani nawet spiek węglikowy. Ostrzenie jest szybkie, a poprawna krawędź tnąca tnie bardzo agresywnie. Wynika to nie tylko z tego, że ostrzeniu ulegają nawet najtwardsze węgliki w strukturze, ale także z faktu, iż kryształki diamentu są ostrzejsze i wycinają głębsze bruzdy w stali niż osełki ceramiczne o analogicznej gradacji. Druga, niemal równie istotna przewaga osełek diamentowych nad omówionymi wcześniej wynika z ich konstrukcji. Dzięki temu, iż pył diamentowy naniesiony jest na stalową płytkę bądź pręt, praktycznie nie zachodzi możliwość deformowania powierzchni w wyniku zużycia. Dobra osełka diamentowa gwarantuje więc nie tylko szybkie, efektywne ostrzenie ale też zachowanie tak dobrej geometrii krawędzi tnącej, jak tylko pozwalają na to nasze umiejętności manualne. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, iż osełki diamentowe mogą występować w formie litej płytki z ciągłą powierzchnią ścierną lub w postaci proszku diamentowego naniesionego na perforowaną blachę. To drugie rozwiązanie obniża nieco koszty, gdyż potrzeba znacznie mniej diamentu, aby pokryć takie „sito”, lecz pod względem doskonałości technicznej znacznie lepsze są osełki z ciągłą powierzchnią ścierną. Prócz oczywistych zalet takich jak większa szybkość i równomierność ostrzenia, osełki diamentowe z ciągłą powierzchnia ścierną zazwyczaj wykonywane są na podstawie z grubszej, a tym samym mniej narażonej na deformację blachy niż ta, którą stosuje się do produkcji powierzchni perforowanych. Niestety diamentowe kamienie ostrzące nie należą do tanich. Cena detaliczna tego typu osełki o wymiarach 150 mm × 50 mm to około 120 zł. Do tego doliczmy fakt, iż będziemy potrzebowali co najmniej dwóch gradacji. Czy warto? Moim zdaniem warto i to nie tylko ze względu na efektywność diamentu, ale też ze względu na długowieczność takiej osełki, czego nie można oczekiwać od najlepszych nawet osełek ceramicznych. Nie każdy musi mieć zegarmistrzowską precyzję w dłoniach a w oczach kątomierz, aby mieć porządnie naostrzony nóż – zapewne takie założenie przyświecało twórcom tych sprytnych wynalazków zwanych nieco na wyrost „systemami ostrzącymi”. Generalnie możemy tu wyróżnić dwa zasadnicze typy rozwiązań, które z drobnymi modyfikacjami bądź uproszczeniami wykorzystuje wielu producentów. Pierwszy z nich opiera się na idei czegoś na kształt niewielkiego imadła wraz z prowadnicami, które wymuszają odpowiedni kąt natarcia dla kamieni ostrzących umieszczonych w oprawkach na drucianych żerdziach. Po umocowaniu głowni noża w szczękach imadełka wkładamy żerdź z kamieniem ostrzącym w wybraną prowadnicę i wykonujemy ruch ostrzenia prowadząc kamień od czubka do progu. Osełka wymuszająca stały kąt ostrzenia Zaletą tego systemu jest praktycznie zerowy wpływ błędu użytkownika na jakość ostrzenia, natomiast wadą stosunkowo niewielka maksymalna długość możliwych do naostrzenia noży, która jest w tym wypadku ograniczona przez długość żerdzi, do której przytwierdzony jest kamień. Sam kamień może być ceramiczny bądź diamentowy, występują też zestawy zawierające kilka kamieni ostrzących o różnych gradacjach wraz z indywidualnymi żerdziami i oprawkami. Najbardziej popularne systemy oparte na imadełku z prowadnicami produkuje firma DMT oraz Lansky. Drugie rozwiązanie jest jeszcze prostsze. Polega ono na zastosowaniu dwóch kamieni-prętów ostrzących umieszczonych pionowo pod kątem, tak, iż tworzą razem literę „V”. Kąt nachylenia pręta ostrzącego jest ustalony i najczęściej do wyboru w zakresie od 15 do 30 stopni. Zadanie osoby ostrzącej polega na prowadzeniu krawędzi tnącej noża po prętach ostrzących, tak jakbyśmy chcieli przekroić coś z góry na dół, prostopadle do podłoża. Teoretycznie wystarczyłby jeden pochylony pręt, ale zastosowanie pary umożliwia sprawne i wygodne ostrzenie raz jednej, a raz drugie strony krawędzi tnącej, co jest operacją konieczną zwłaszcza w końcowym etapie ostrzenia. Osełka wymuszająca stały kąt ostrzenia w systemie V W stosunku do systemu opartego o żerdzie, prowadnice i imadełko, niewątpliwą zaletą systemu „V” jest brak ograniczeń w zakresie długości ostrzonych noży. Druga zaleta to wspomniana już możliwość ostrzenia obu stron krawędzi tnącej noża raz za niewątpliwą wadą jest szerokie pole do popełnienia błędu przez użytkownika. Aby naostrzyć nóż pod kątem, jaki wybraliśmy przez takie a nie inne nachylenie prętów ostrzących, musimy prowadzić nóż idealnie prostopadle do podłoża. W praktyce każde drgnięcie ręki czy minimalna zmiana kąta nachylania noża zaowocuje błędem – dokładnie tak, jak podczas ostrzenia na klasycznym kamieniu. Oczywiście ruch prostopadły do podłoża jest łatwiejszy, a na pewno znacznie bardziej intuicyjny niż wyczucie kąta ostrzenia podczas ostrzenia na leżącej poziomo osełce. Podobnie jak w przypadku systemu z imadełkiem, kamienie ostrzące mogą być ceramiczne bądź diamentowe, stosuje się tez różne gradacje. Do prawidłowego ostrzenia noży z odcinkiem wklęsłym (tzw. „recurve”) stosuje się ostrzenie na kantach lub pręty okrągłe. Na kantach możemy też ostrzyć ostrza zębate. Klasycznym przykładem systemu typu „V” jest Spyderco Tri-Angle, podobny, choć nieco uproszczony zestaw oferuje też Lansky pod nazwą „V-Sharpener”. Osobną grupę osełek wymuszających stały kąt ostrzenia stanowią modele kieszonkowe, ale te omówimy wraz z innymi niżej. Osełki kieszonkowe Niezależnie od tego jak dobrze naostrzymy nóż przed wyruszeniem w teren, nie powinniśmy zdać się na optymistyczne założenie, iż przez tydzień bądź dwa nie będzie wymagał podostrzenia. Owszem, noże z ekstremalnych stali potrafią zachować ostrość brzytwy nawet i dłużej, ale tylko pod warunkiem wykorzystywania noża do lekkich prac, nie mówiąc już o pechowych incydentach jak upadek ostrzem na kamień lub zahaczenie o gwóźdź w drewnie czy zszywkę w tekturze – i niewiele pomoże tu fakt, iż wydaliśmy na nóż równowartość połowy pensji, prawa fizyki są nieubłagane, żadna stal nie uczyni z noża miecza warto rozważyć uzupełnienie podstawowego kamienia ostrzącego bądź posiadanego systemu małą, kieszonkową osełką do prowizorycznego/awaryjnego ostrzenia. Celowo podkreślam ową prowizoryczność – nie traktujmy tych gadżetów jako podstawowych narzędzi do ostrzenia, bo się mocno rozczarujemy ich efektywnością i jakością ostrzenia. Osełka kieszonkowa Najprostszą formą osełki kieszonkowej są klasyczne kamienie ostrzące w miniaturze, a więc prostokątna płytka z powierzchnią ścierną o wymiarach mniej więcej 50 mm × 10 mm × 5 mm, na której prowadzimy nóż analogicznie do ostrzenia na większym kamieniu, co w przypadku miniaturki bynajmniej nie jest prostsze. Czasami na takich miniaturowych kamieniach producenci wykonują odpowiednie na zagłębienia i kanty, dzięki którym możemy ostrzyć niewielkie przedmioty w rodzaju haczyków wędkarskich lub ostrzy ząbkowanych. W wersji nieco bardziej zaawansowanej może to być wielopłaszczyznowy pręt ostrzący zakończony z obu stron gumowymi lub plastykowymi oparciami dla kciuka i palca wskazującego – stąd też popularna nazwa tego typu osełek: „dog-bone”, czyli „psia kostka”. Osełka Dog-Bone Nieco lepiej pod względem efektywności przedstawia się osełka diamentowa DMT Double Sided. To również jest klasyczny kamień ostrzący, jednak dzięki zastosowaniu konstrukcji ze składaną rękojeścią (na wzór noży typu „motylek”) uzyskano wygodny chwyt i stosunkowo długą powierzchnię ścierną. Do tego oczywiście dochodzą omawiane już zalety diamentu, choć w tym przypadku mamy do czynienia z powierzchnią perforowaną. Osełka diafold Zazwyczaj jednak osełki kieszonkowe opierają się na rozwiązaniach ułatwiających ostrzenie przez wymuszenie odpowiedniego kąta. Najczęstszym rozwiązaniem, jest szczelina o kształcie „V”, którą tworzą przecinające się powierzchnie ścierne nachylone pod odpowiednim kątem. Aby naostrzyć nóż wystarczy umieścić krawędź tnącą wewnątrz szczeliny i przeciągnąć ostrze od progu po czubek. Zazwyczaj powierzchnie ścierne wykonuje się tu w formie pręcików z aluminy, zdarzają się też jednak szczeliny ostrzące oparte o węglik wolframu (np. prezentowany model Ka-Bar) i te są zdecydowanie trwalsze, choć niestety ostrzą w nieco brutalniejszy sposób, co owocuje jeszcze mniejszą dokładnością. Osełka kieszonkowa wymuszająca kąt ostrzenia Ale lepiej mieć nóż naostrzony byle jak niż kawałek tępego żelastwa, które tylko ciąży u pasa, tak więc mimo wszystko polecam zaopatrzyć się w jeden z modeli osełek kieszonkowych, z pewnością prędzej czy później docenimy ten zakup. Ostry nóż to bezpieczny nóż Ciężko przecenić zalety naprawdę ostrego noża i to niezależnie od tego, czy jest to nóż kuchenny, nóż myśliwski, nóż na grzyby, czy też Twój ulubiony nóż EDC. Wbrew obiegowej opinii ostry nóż jest zdecydowanie bezpieczniejszy odo noża tępego. Składa się na to kilka czynników. Przede wszystkim pracując ostrym nożem nie musimy przykładać do niego dużej siły. Dzięki temu nie męczymy rąk oraz minimalizujemy ryzyko ześlizgnięcia się noża. Nie ryzykujemy również, że krojony materiał zostanie w niekontrolowany sposób oderwany zamiast odcięty. Innymi słowy pracę wykonuje narzędzie, a użytkownik całą swoją uwagę może poświęcić na jego kontrolę. Ponadto taki nóż tnie, zamiast tak naprawdę rozgniatać i rozrywać. Naturalnie ten krótki przegląd nie wyczerpuje wszystkich zagadnień związanych z akcesoriami do ostrzenia noży, ale mam nadzieję, iż przynajmniej ułatwi początkującym użytkownikom orientację w bogatej ofercie rynkowej oraz pomoże dokonać optymalnego zakupu, który nie zawiedzie oczekiwań. Podziel się ze znajomymi:

EDGE edcSHARP to ultralekka ostrzałka do noży, która jest kompaktowym towarzyszem w outdoorze. Pozwala na szybkie i dokładne ostrzenie noży kieszonkowych, noży składanych EDC oraz noży przeznaczonych do aktywności na świeżym powietrzu - na łonie natury, podczas wędkowania czy w terenie.

Ostrzenie noży to jedyny sposób, by zgromadzone w kuchni noże nie były tylko bezużytecznym jej wyposażeniem, ale dobrze służyły swoim użytkownikom przez długi czas. Każdy bowiem nóż, nawet najdroższy nóż kuchenny najlepszej marki, po pewnym czasie stępi się i będzie trzeba go naostrzyć. Każdy, kto przynajmniej czasem pojawia się w kuchni, by przygotować dowolny posiłek, wie, że tępy czy wyszczerbiony nóż jest prawdziwym dramatem i należy go pilnie naostrzyć, jeśli nie chcemy tracić nerwów i czasu na mozolne krojenie warzyw, mięs, pieczywa. Naostrzenie noża zdecydowanie przyspiesza i ułatwia krojenie, a jednocześnie pozwala przygotować apetycznie wyglądające posiłki, które nie odstraszają widokiem zmiażdżonego pomidora czy nieestetycznie poszarpanej szynki. Trudno też dobrze przyrządzić, tj. równomiernie ugotować czy upiec mięso podzielone na nierówne kawałki… Jeśli nie chcemy, by podobne problemy stały się naszym udziałem, już przy okazji zakupu noży kuchennych, warto zadbać o to, by wraz z nimi pojawiła się w naszym domu dobra ostrzałka do noży, która pozwoli je łatwo i porządnie naostrzyć oraz zapewni im dłuższą żywotność i niezbędną funkcjonalność. Ostrzałki do noży kuchennychi nożyczek to jednak niezwykle szeroka i urozmaicona grupa produktów, a nie każdy z nas jest specjalistą, dla którego ostrzenie noży to codzienność. Podpowiadamy poniżej, jaką ostrzałkę do noży wybrać, by nie żałować swojego wyboru. Wyjaśniamy, jakie są najpopularniejsze rodzaje ostrzałek do noży i nożyczek oraz zdradzamy, na co zwrócić uwagę przy jej wyborze. Z tekstu dowiesz się także, jaka ostrzałka do noży sprawdzi się, gdy używasz noży ze stali, a jaka, kiedy w Twojej kuchni królują noże ceramiczne. Na koniec postaramy się też ułatwić Ci wybór najlepszej dla Ciebie ostrzałki, prezentując krótki ranking ostrzałek do noży z naszej kolekcji, które cieszą się największą popularnością i są najlepiej oceniane przez swoich użytkowników. Zapraszamy do lektury! Rodzaje ostrzałek do noży kuchennych – różnice w sposobie działania i obsługi Ostrzałki do noży i nożyczek dostępne aktualnie na rynku różnią się od siebie między innymi swoją budową. Konstrukcja ostrzałki ma jednocześnie największy wpływ na sposób jej użytkowania, który raz pozwala ostrzyć noże szybko i łatwo, a innym razem wymaga większego zaangażowania i wprawy. Pod względem konstrukcji i sposobu działania wyróżnia się dwa podstawowe typy ostrzałek do noży: ostrzałki ręczne i ostrzałki elektryczne. Ostrzałki ręczne to narzędzia do ostrzenia niegdyś najbardziej powszechne. Chyba każdy z nas, zapytany o ostrzenie noży, przywołuje z pamięci widziane z pewnością choć raz w życiu tradycyjne osełki. Osełki to właśnie najprostsze pod względem budowy i zasady działania manualne ostrzałki do noży. Klasyczne osełki do noży składają się z uformowanego w różne kształty kamienia naturalnego albo też z bryły ukształtowanej z ziaren ściernych, które pozwalają naostrzyć powierzchnię tnącą noża, zeszlifować ją i wypolerować. Mogą to być zlepione ze sobą specjalnym, zwykle ceramicznym, spoiwem naturalne twarde ziarna kwarcu, korundu czy diamentu lub syntetyczne drobiny węglika wolframu, boru, krzemu, związków naśladujących swoją twardością diamentowe okruchy. Osełki nadają się do ostrzenia noży, nożyczek, scyzoryków, tasaków, siekier. Przeznaczone są do ostrzenia ostrzy ze stali. Obok tradycyjnej osełki w kategorii ręcznych ostrzałek znajdziemy także równie nieskomplikowane pod względem konstrukcji ostrzałki kamienne, a wśród nich japońskie kamienie wodne, które służą perfekcyjnemu ostrzeniu noży japońskich i innych wyspecjalizowanych wysokiej jakości tnących narzędzi kuchennych. Kamienie wodne dedykowane są profesjonalistom, ale, jako że oferują ogromną dokładność ostrzenia, coraz częściej trafiają też do rąk amatorów i do zwykłych gospodarstw domowych. Innym rodzajem prostej pod względem budowy manualnej ostrzałki jest ostrzałka prętowa. Najbardziej znane ostrzałki prętowe, których powierzchnia ostrząca umieszczona została na charakterystycznym grubym i długim drucie, to stalki i musaki. Jeszcze inny mechanizm działania mają z kolei ostrzałki płytkowe, w których za ścieranie i szlifowanie ostrzy odpowiedzialne są płytki ostrzące, a także najprostsze w obsłudze, idealne do zastosowań domowych, ostrzałki krążkowe. Ostrzałki krążkowe, czasem też spotykane pod nazwą „szczelinowe” w odróżnieniu od wszystkich wcześniej wymienionych ostrzałek, pozwalają ostrzyć nóż pod odpowiednim kątem, nawet gdy nie mamy w tym wprawy, ponieważ otwory, do których wsuwa się nóż w tym rodzaju ostrzałki, przytrzymują go tak, by zachowany był przez cały czas obróbki prawidłowy kąt nachylenia ostrza w stosunku do krążków ścierających. Niektóre ostrzałki krążkowe to urządzenia dwu-, a nawet trzystopniowe, tj. przygotowane do tego, by ostrzu nadać różne poziomy wyszlifowania i ostrości. Poszczególne krążki takich ostrzałek są wykonane zwykle z innych materiałów, które pozwalają uzyskiwać różne efekty. Mogą to być np. krążki z węglika wolframu, przeznaczone do ostrzenia bardzo tępych noży, tarcze diamentowe, które przywracają nożom właściwości tnące czy krążki ceramiczne – doskonałe do polerowania i wygładzania ostrza. Spośród ostrzałek do noży kuchennych, tylko ostrzałki krążkowe oraz ostrzałki elektryczne z innymi mechanizmami ostrzącymi same wymuszają prawidłowy kąt ostrzenia noży, co sprawia, że ich użycie jest wyjątkowo proste, intuicyjne i bezpieczne. Pozostałe ostrzałki, przede wszystkim wszystkie manualne wersje narzędzi do ostrzenia, wymagają, by to ostrzący trzymał nóż pod odpowiednim kątem, a zatem trzeba odrobiny wiedzy i skupienia, by przy ich pomocy dobrze i sprawnie naostrzyć nóż. Można co prawda doposażyć, np. ostrzałki kamienie w specjalne prowadnice, które umożliwią zachowanie należytego kąta ostrzenia, ale same w sobie takiego udogodnienia nie oferują. Ogólnie rzecz biorąc, ręczne ostrzałki wymagają nieco wprawy, ale też są tańsze od swoich elektrycznych odpowiedników. Ostrzałka elektryczna, chociaż niekiedy jej wysoka cena może początkowo zdziwić, to z kolei sprawne i szybko działające urządzenie, które przy okazji jest najbardziej przyjazne i wygodne w obsłudze. Automatycznie działająca ostrzałka elektryczna świetnie nadaje się do zastosowań domowych, jest bardzo bezpieczna i wymaga żadnych szczególnych umiejętności. W takiej ostrzałce szybko i sprawnie będziemy mogli naostrzyć praktycznie każdy uniwersalny nóż(oprócz ostrzonych jednostronnie noży japońskich), a o prawidłowy kąt ostrzenia zadbają za nas prowadnice. Jakie zalety i wady mają poszczególne typy ostrzałek do noży i nożyczek? Manualne ostrzałki do noży i nożyczek kuszą przede wszystkim ceną. Chociaż oczywiście czasem i przy ostrzałce ręcznej pojawia się wysoka cena, zwłaszcza jeśli to ostrzałka diamentowa, zasadniczo niezautomatyzowane urządzenia ostrzące są tańsze. Ich dużym walorem jest też to, że wśród ostrzałek ręcznych znajdziemy zarówno uniwersalne modele, doskonałe do zwykłych noży, np. tych ze stali, jak i te specjalistyczne, jak wodne kamienie japońskie do hiper ostrych japońskich ostrzy. Ręczna ostrzałka do noży pozwala też na swobodę w ułożeniu ostrzonego noża i to my sami decydujemy, jaki dobrać kąt ostrzenia. Ta cecha zwłaszcza dla profesjonalistów, osób ceniących precyzję w kuchni i wszystkich wprawionych w technice ostrzenia noży urasta do roli olbrzymiej zalety. Chociaż najczęściej spotykany kąt ostrzenia noży kuchennych to 20 stopni, są ostrza, dla których odpowiedni kąt ostrzenia jest nieco inny. Na przykład, ostrząc małe noże kuchenne, np. ostrza do krojenia owoców czy nożyki składane, powinno się ustawiać nóż pod kątem mniejszym niż 20 stopni. Natomiast duże noże kuchenne, tasaki czy siekiery wymagają ostrzenia pod kątem 25, a nawet 30 stopni. Takiego precyzyjnego ostrzenia noży różnych typów nie zaoferują nam automatyczne ostrzałki. To potrafią jedynie klasyczne, pozbawione prowadnic osełki, kamienie czy ostrzałki prętowe. Podsumowując, w tej kategorii niemal każdy może znaleźć idealną ostrzałkę do posiadanych w domu noży i nie musi wydawać na nią fortuny. Jednak ręczne ostrzałki mają swoje ograniczenia. Po pierwsze nie nadają się do ostrzenia noży ząbkowanych, wykorzystywanych w naszych kuchniach do krojenia pieczywa czy warzyw. Po drugie niemal wszystkie ręczne ostrzałki, kamienie, pręty, osełki wymagają zachowania odpowiedniego kąta ostrzenia oraz opanowania techniki ostrzenia, która nie tylko wymaga wielkiej koncentracji, by nie uszkodzić ostrza albo nie skaleczyć ręki, ale przede wszystkim dużej płynności i pewności ruchów. Najwygodniejsze i najłatwiejsze w użyciu są w tej grupie z pewnością osełki i kamienie, z kolei ostrzałki prętowe, które wymuszają ostrzenie noży „w powietrzu”, uchodzą za najbardziej wymagające. Rodzaje ostrzałek, a materiał powierzchni ostrzącej Ostrzałki różnią się od siebie również rodzajem materiału, z którego wykonana jest powierzchnia ostrząca. O ile budowa ostrzałki przekłada się w istotny sposób na wygodę ostrzenia noża, o tyle użyty materiał ścierny ma decydujący wpływ na trwałość ostrzałki i jej funkcjonalność. Po pierwsze dobrej jakości powierzchnia ostrząca, charakteryzująca się wysoką twardością, jak powierzchnie diamentowe czy wykonane z węglika wolframu, same przedwcześnie się nie zetrą, a do tego potrafią idealnie naostrzyć nawet najtwardsze noże. Ostrzałka diamentowa, w formie osełki, kamienia, pręta czy ostrzałki z krążkami, doskonale nadaje się do ostrzenia wysokiej klasy noży o ekstra dużej twardości. Naostrzysz nią zatem zarówno zyskujące coraz większą popularność noże ceramiczne, jak i noże ze stali, stali nierdzewnej czy tytanu. Kamień naturalny czy dużo bardziej miękkie niż diament materiały, np. stal nie pozwolą naostrzyć tak twardych noży, a nawet, zamiast je ostrzyć, mogą spowodować ich uszkodzenie. Ogólna zasada jest taka, że miękkie kamienie naturalne wykorzystuje się, aby wstępnie naostrzyć nóż, a twarde kamienie, wśród których największą część stanowią ceramiczne kamienie z węglikami, np. węglikiem wolframu czy krzemu, służą do ostatecznego wygładzenia i wypolerowania ostrza. Kamienie naturalne nie poradzą sobie z wysokostopową stalą. Jeśli więc używane przez Ciebie noże wymagające zaostrzenia to noże wykonane ze stali z domieszką węglika wolframu lub wanadu, kamień naturalny nie będzie dla Ciebie przydatny. Wówczas należy poszukać ostrzałki z twardszą powierzchnią. Może to być kamień z węglika korundu czy wspomniana ostrzałka diamentowa w dowolnej formie: stalki, musaka, ostrzałki krążkowej ręcznej czy elektrycznej. Prętowe ostrzałki do noży Prętowe ostrzałki, preferowane przez profesjonalistów, szefów kuchni i masarzy mogą oczywiście sprawdzić się w domowym zastosowaniu, ale trzeba poświęcić chwilę, by posiąść umiejętność naostrzenia noża i bardzo uważać, by się przy tej czynności nie skaleczyć. Ostrzałkę prętową należy też odpowiednio dobrać, by nie zniszczyć noża, a także nie wyrządzić sobie źle dopasowaną ostrzałką krzywdy. Pręt takiej ostrzałki może być pokryty różnymi materiałami odpowiedzialnymi za ostrzenie. Może to być stal, kruszywo diamentowe czy ceramiczne. Rodzaj stalki dobierać należy do typu posiadanych noży, tj. ich twardości oraz, co przy ostrzałce prętowej szczególnie istotne, ich długości. Ostrzałka prętowa powinna być ok. 2 cm dłuższa niż noże, które chcemy naostrzyć. Ostrzałki prętowe wymagają mocnego uchwytu, silnej i pewnej ręki oraz odrobiny wiedzy, ale za to nie zajmują zbyt wiele miejsca w kuchennej szufladzie, zawsze mogą być pod ręką i są wyjątkowo uniwersalne. Stalka czy musak nadaje się do ostrzenia małych i dużych standardowych noży, scyzoryków, tasaków i nożyczek. Te zalety uzupełnia ponadto nie zbyt wysoka cena, która zwykle jest dużym atutem dla kupujących. Droższe z pewnością będą prętowe ostrzałki diamentowe, które dedykowane są do noży ceramicznych, ale te z kolei są niemal niezniszczalne i służą przez długie lata. Innymi słowy: ręczne ostrzałki, choć są szybkie, bardzo uniwersalne i zakorzenione w tradycji, wymagają wprawy lub czasu, by nauczyć się nimi ostrzyć noże kuchenne, nożyczki i inne narzędzia tnące. Doskonałe odstrzałki płytowe i krązkowe Ostrzałki płytkowe i krążkowe, w których za szlifowanie i polerowanie ostrzy odpowiedzialne są odpowiednio płytki ostrzące lub krążki są natomiast idealnym rozwiązaniem dla niewprawnej w ostrzeniu noży ręki. Elektryczne ostrzałki tego rodzaju bywają droższe i zwykle nie nadają się do ostrzenia dużych i ciężkich noży czy tasaków, za to są wyjątkowo bezpieczne w użyciu i szybkie. Nie potrzebują też zwykle dużo miejsca w szafce, a te wysokiej jakości są niezwykle trwałe. Do tego elektryczne ostrzałki do noży potrafią być niezwykle funkcjonalne i wyspecjalizowane. Naprawdę dobra ostrzałka elektryczna od renomowanego producenta, wyposażona w ceramiczne czy diamentowe płytki ostrzące, potrafi ostrzyć gładkie ostrza i noże o większej twardości, a więc sprawdzi się nie tylko w przypadku klasycznych noży wykonanych ze stali, ale również pozwala na ostrzenie noży ząbkowanych. Elektryczna ostrzałka do noży ostrzy szybko, precyzyjnie i nie wymaga namaczania jak niektóre kamienie czy użycia specjalnych olejów. Ostrząc nóż w automatycznej ostrzałce, masz pewność, że obie strony ostrza będą równomiernie naostrzone. Przy ostrzeniu noży taką ostrzałką nie zabrudzisz ani siebie, ani otoczenia. Elektryczne ostrzałki gwarantują przy tym bezpieczeństwo podczas obsługi i naprawdę trudno się przy ich użyciu zranić. Kiedy elektryczna ostrzałka do noży kuchennych będzie dobrym wyborem? Ostrzałki do noży to wyjątkowo szeroka gama produktów i osobom niezorientowanym często ciężko jest ocenić, jaką ostrzałkę do noży wybrać. Pomocny może się dla Ciebie okazać, zwłaszcza jeśli nie czujesz się fachowcem w dziedzinie ostrzenia noży, ranking znaleziony na stronach internetowych tworzonych przez fachowców, np. producentów czy sprzedawców. Na pewno taki rzetelnie przygotowany ranking ostrzałek do noży pozwoli Ci się lepiej zorientować w istniejących możliwościach i poznać modele ostrzałek, które sprawdzają się najlepiej w określonych sytuacjach. Nieprzypadkowo jest też tak, że niemal każda lista najlepszych ostrzałek do noży, ranking wysokiej klasy produktów, które uznaje się za niezawodne, najbardziej praktyczne i najwygodniejsze w użyciu, zawiera na czołowych pozycjach elektryczne ostrzałki do noży. Ostrzałka elektryczna pod wieloma względami deklasuje bowiem swoją konkurencję, a jej zalety, częściowo już wcześniej opisane, czynią ją doskonałym wyborem praktycznie dla wszystkich. Elektryczne ostrzałki do noży pozwalają naostrzyć ostrza każdego typu, jeśli dobierzesz model wyposażony w trwałe i twarde płytki ostrzące o niskiej ścieralności, ostrzą szybko i równomiernie, nie wymagają wprawy, ani siły. Ostrzenie noży kuchennych w takich urządzeniach jest banalnie proste, komfortowe i nie niesie ryzyka skaleczenia, zabrudzenia otoczenia czy wreszcie zniszczenia ostrza albo blatu, jak bywa to podczas użycia ręcznych ostrzałek. Jeśli więc zastanawiasz się, jaką ostrzałkę do noży wybrać, gdy nie masz czasu na naukę ostrzenia noży, masz standardowe noże ostrzone dwustronnie i nie planujesz w najbliższej przyszłości zakupu ostrzy japońskich, elektryczna ostrzałka do noży powinna być Twoim pierwszym wyborem. Oczywiście zalety konkretnej ostrzałki elektrycznej będą uzależnione od wyboru określonego modelu. Dlatego warto wiedzieć, na co zwrócić uwagę przy zakupie ostrzałki do noży, która ma trafić właśnie do Twojego domu. Na co zwrócić uwagę przy wyborze ostrzałki do noży i nożyczek? Przy wyborze ostrzałki do noży powinno się kierować przynajmniej kilkoma kryteriami, które pozwolą wyselekcjonować ostrzałkę funkcjonalną, bezpieczną i trwałą. Z pewnością należy zatem wziąć pod uwagę uniwersalne możliwości ostrzałki – najlepiej, jeśli będziemy mogli naostrzyć nią ostrza różnego typu, zarówno noże gładkie, jak i te z szerszymi i drobnymi ząbkami. Równie istotne jest to, by wybrana ostrzałka do noży kuchennych nie uszkodziła ostrzy, a tak się stanie w przypadku ostrzenia noży ceramicznych, tytanowych czy ze stali damasceńskiej zbyt miękkimi kamieniami lub płytkami. Warto zatem upewnić się, że ostrzałka nadaje się do ostrzenia noży obecnych w naszej kuchni. Z pewnością dużym walorem ostrzałki będzie jej wielofunkcyjność, np. przystosowanie do ostrzenia nie tylko noży, ale także nożyczek. Warto ponadto zwrócić uwagę, czy ostrzałka ma jeden rodzaj powierzchni ostrzącej, czy została wyposażona w kilka typów o różnej ziarnistości i właściwościach. Stopniowalność obróbki ostrza pozwala bowiem nie tylko naostrzyć tępy nóż, ale naprawić jego uszkodzenia, wygładzić powierzchnię ostrza noża, dodać mu blasku poprzez polerowanie itp. Na funkcjonalność ostrzałki do noży wpłyną ponadto także takie cechy jak jej niewielki gabaryt, poręczny kształt, antypoślizgowa powierzchnia czy stabilizujące ostrzałkę nóżki, przyssawki, uchwyty. Praktyczne zalety ostrzałki ściśle wiążą się też z wygodą jej obsługi. Wybierając ostrzałkę do noży, koniecznie trzeba wziąć pod uwagę własne umiejętności i dobrać narzędzie do ostrzenia, które nie będzie podczas obsługi sprawiać trudności. Dobra ostrzałka do noży, przeznaczona dla przeciętnego użytkownika powinna być wygodna i intuicyjna w obsłudze, szybka i niezawodna. Oczywiście dobrze, aby przy tym była bezpieczna i eliminowała ryzyko skaleczenia podczas ostrzenia noży. Fachowcy i wszyscy zainteresowani zgłębieniem tajników ostrzenia noży mogą sobie pozwolić przy wyborze ostrzałki na większą swobodę i skusić się np. na stalki czy kamienie wodne, które we wprawionych rękach są doskonałymi narzędziami do ostrzenia noży różnego typu. Jeśli kuszą nas kamienie do ostrzenia, a dopiero uczymy się sposobu ich użytkowania, warto postawić na te, które pozwalają naostrzyć nóż pod odpowiednim kątem, dzięki prowadnicom. Aby ostrzałka okazała się satysfakcjonującym nabytkiem, powinna też być wytrzymała i solidnie wykonana. Najlepsza ostrzałka do noży do zastosowań domowych nie może odmówić przecież współpracy po jednej czy dwóch sesjach ostrzenia noży. Poszukując porządnej ostrzałki do noży, bardziej kierujmy się zatem jej jakością niż ceną. Ostrzałka do noży powinna nam służyć długie lata, zwróćmy więc uwagę na odporność na zniszczenia materiału, z którego została wykonana, a nade wszystko na jakość i właściwości materiału użytego w roli powierzchni ostrzącej. Poszukujmy takich ostrzałek, w których powierzchnia ostrząca jest mocna i wytrzymała. Mogą to być krążki ceramiczne, płytki z węglika wolframu czy kamienie diamentowe. Ostrzenie noży kuchennych i nożyczek – o czym warto wiedzieć? Istnieje kilka fundamentalnych zasad, o których należy pamiętać w przypadku samodzielnego ostrzenia noża. Po pierwsze, jeśli do naostrzenia noży zostanie przez nas wybrana ręczna ostrzałka, pamiętajmy, aby obróbce poddać obie strony noża. Nie będzie to jedynie dotyczyło noży ostrzonych jednostronnie, np. noży japońskich, które ostrzy się po jednej stronie, najczęściej na kamieniu wodnym. Ostrzenie noży polega na wykonywaniu ruchów „pod włos”, tj. od nasady noża w kierunku jego czubka. Nóż należy lekko dociskać do powierzchni ostrzałki. Ruch powinien być płynny i równomierny. Dla każdej ze stron noża należy wykonać tę samą liczbę ruchów. Nie próbujmy też ostrzyć noży ząbkowanych na ręcznej ostrzałce, bo ich charakterystycznie ząbkowana krawędź zwyczajnie się wytrze i wygładzi. Wyjątkiem są sytuacje, gdy używamy do ostrzenia ostrzy tego typu specjalnej wąskiej stalki do ostrzy ząbkowanych, która pozwala na zaostrzenie każdego ząbka z osobna. Przy ostrzeniu noży na ostrzałce bez prowadnic, zawsze należy zadbać o odpowiedni kąt ostrzenia, który najczęściej wynosi 20 stopni, poza wyjątkami wspomnianymi we wcześniejszej części artykułu, czyli małymi nożykami i nożami o dużych ostrzach. Zawsze należy zapoznać się z instrukcją dostarczoną przez producenta ostrzałki i przestrzegać wskazówek w niej umieszczonych. Niektóre ostrzałki do noży wymagają zastosowania specjalnych procedur, np. ostrzenie noży na kamieniu wodnym wiąże się z koniecznością wcześniejszego namoczenia kamienia ostrzącego lub zastosowania specjalnego oleju ułatwiającego tarcie. Duża część dobrej jakości kamieni do ostrzenia ma z różnych stron powierzchnie o innej gradacji, czyli odmiennej grubości ziarna. Gruboziarnista powierzchnia o małej gradacji (200-900) intensywnie „ściera” ostrze, przywraca mu właściwy kształt, pozwala wygładzić uszkodzenia ostrza. Kamienie o takiej gradacji służą do ostrzenia bardzo tępych noży oraz umożliwiają wstępną obróbkę ostrza, które finalnie ma uzyskać maksymalnie dużą ostrość. Ziarno drobniejsze służy z kolei do wygładzania i polerowania noża oraz do nadawania mu wspomnianej ostrości maksymalnej. Kamienie do ostrzenia o średniej gradacji (1000-3500) są najbardziej uniwersalne, ostrzą i polerują. Natomiast kamień o gradacji wyższej niż 3500 to ostrzałka, z której w domu raczej nie będzie pożytku – wypolerowane nią ostrza stają się wręcz niebezpiecznie ostre. Podczas ostrzenia noża na kamieniu ostrzącym o dwóch lub więcej ilościach gradacji należy zawsze przestrzegać kolejności ich użycia. Ostrzenie noży należy rozpoczynać od powierzchni z mniejszą gradacją, a następnie przesuwać nóż po tej stronie kamienia, gdzie gradacja jest większa. Warto również wiedzieć, że japońskie kamienie wodne można z powodzeniem wykorzystywać nie tylko do naostrzenia noża japońskiego, ale również można ostrzyć na nich noże europejskie ze szlachetniejszych materiałów. Pamiętajmy jednak, że w przypadku ostrzenia noża na kamieniu wodnym obowiązuje zwykle inny kąt ostrzenia: 15 stopni. Jaka ostrzałka do noży ze stali będzie najlepsza, a jaką wybrać do ostrzenia noży ceramicznych? Ostrzenie noża ze stali jest najmniej problematyczne. Do tych najczęściej spotykanych w naszych kuchniach noży wykonanych ze stali nierdzewnej odpowiednia będzie niemal każda ostrzałka, nawet stalowa czy kamień ostrzący o mniejszej twardości. Im materiał czy stop, z którego uformowano ostrze, jest twardszy, tym powierzchnia ostrząca dobieranej ostrzałki musi być odporniejsza na ścieranie. Niewątpliwie najdoskonalszym wyborem jest zawsze ostrzałka diamentowa. Na takiej ostrzałce można ostrzyć wszystkie nawet najbardziej wymagające ostrza: noże ze stali damasceńskiej, noże tytanowe, noże ceramiczne. Bardzo odpornych na ścieranie noży wykonanych z ceramiki w ogóle zresztą nie należy próbować ostrzyć na innych typach ostrzałek. Noże ze stali o podwyższonej twardości, np. ostrza ze stali węglowej można również ostrzyć na ostrzałkach ceramicznych, kamiennych i stalowych wzmocnionych, np. węglikiem wolframu. Producenci ostrzałek zazwyczaj dostarczają informacji na temat ich przeznaczenia, warto więc przed zakupem narzędzia czy urządzenia ostrzącego, zapoznać się z jego specyfikacją. Jeśli mamy mimo wszystko jakieś wątpliwości warto również zapytać sprzedawcę o interesujące nas detale ostrzałki, np. możliwość ostrzenia różnych typów wiesz już jaka ostrzałka do noży – z kamienia naturalnego, ceramiczna czy diamentowa – najbardziej będzie się nadawała do noży, które posiadasz, pozostaje skupić się już tylko na innych właściwościach ostrzałki, które zdecydują o jej funkcjonalności i ostatecznie Twojego zadowolenia z jej możliwości. Aby wesprzeć Cię w dokonaniu najlepszego wyboru, chcemy podpowiedzieć Ci, jaką ostrzałkę do noży polecają fachowcy, nasi pracownicy i oczywiście klienci, których opinie zawsze są najcenniejsze. TOP 1 ostrzałka AnySharp Nasz mini ranking otwiera bajecznie prosta w obsłudze i przyjazna użytkownikowi elektryczna ostrzałka do noży AnySharp Classic. Elektryczna ostrzałka AnySharp ostrzy noże szybko, równomiernie i precyzyjnie, a do tego przedłuża ich żywotność i wzmacnia ich strukturę. Ostrzałka AnySharp wykorzystuje bowiem innowacyjną technologię opartą o węglik wolframu. Jednym z jej największych walorów jest jej uniwersalność – AnySharp pozwala ostrzyć wszystkie typy noży. Sprawnie można przy jej pomocy odnowić ostrze gładkie oraz niemal wszystkie ostrza ząbkowane, w które wyposażone są noże do pieczywa czy warzyw (z wyjątkiem noży z drobnymi ząbkami). Ten atut ostrzałki AnySharp trudno zlekceważyć, ponieważ właściwie każdy z nas użytkuje w domu noże kuchenne o różnych rodzajach krawędzi i jeśli chcemy, by miały one pożądaną ostrość, możemy kupić albo dwie ostrzałki, albo jedną, zdolną przywrócić do użytku wszystkie noże z naszej kuchennej szuflady. Automatyczna ostrzałka AnySharp potrafi w dodatku naostrzyć również twardsze, wysokiej klasy noże tytanowe i ostrza ze stali węglowej. Ostrzałka elektryczna AnySharp nie sprawia żadnych problemów podczas obsługi i za ostrzenie noży z jej udziałem może wziąć się w zasadzie każdy, nawet ktoś, kto nigdy nie podejmował się wcześniej tego rodzaju zadania. Ostrzenie jest banalnie proste i bardzo bezpieczne. Ostrzałkę AnySharp mocuje się bezpośrednio przed ostrzeniem noży do blatu przy pomocy supermocnej przyssawki PowerGrip umieszczonej na antypoślizgowej powierzchni dolnej części obudowy urządzenia. Dzięki elementom mocującym ostrzałka podczas pracy nie ma szans nawet drgnąć, co skutecznie ochroni nas przed przypadkowym skaleczeniem. Stabilna i nieruchoma w trakcie pracy ostrzałka AnySharp nie zarysuje też powierzchni, na której stoi, więc nie musimy obawiać się, że przy okazji ostrzenia narazimy się na jakiekolwiek straty. Po ostrzeniu noży tą nowoczesną ostrzałką nie trzeba też niczego sprzątać. Ostrzony nóż wsuwa się w szczelinę, która zadba o to, by ostrze ułożone było w trakcie ostrzenia pod właściwym kątem, a następnie przesuwa 3-4 razy po powierzchni ostrzącej (uwaga: wyjątkowo od czubka w kierunku rękojeści noża). I tyle. Banalna sprawa. Elektryczna ostrzałka AnySharp przy tych wszystkich fenomenalnych możliwościach jest jednocześnie niezwykle mała. Niewielkie rozmiary pozwalają ją bez trudu wsunąć nawet do przeładowanej już innymi akcesoriami szuflady kuchennej. Ponadto AnySharp przypadnie do gustu również wszystkim wielbicielom estetycznych i stylowych form. Ostrzałka wygląda świetnie: ma bardzo atrakcyjny, nowoczesny design i jest perfekcyjnie wykonana. Korpus ostrzałki uformowany jest zresztą z gustownie się prezentującego tworzywa o dużej odporności, które dodaje jej uroku i jednocześnie czyni ją niezwykle wytrzymałą. Można mieć pewność, że to ostrzałka, która nie zawiedzie przez długie lata. TOP 2 ostrzałka kamienna Chroma Type 301 Nasz numer dwa to profesjonalna ostrzałka kamienna 1200/4000 Chroma Type 301. Ten wyjątkowo odporny na przedwczesne zużycie kamień do ostrzenia noży to kolejny długowieczny i uniwersalny produkt. Kamień ostrzący Chroma to dwustronna ostrzałka, dzięki której można dostosować poziom ostrości noża do indywidualnych potrzeb. Niebieska powierzchnia o średniej ziarnistości 1200 pozwala wstępnie naostrzyć nóż i przygotować go do zwykłego codziennego wykorzystania. Na stronie w kolorze białym, pokrytej drobnym ziarnem o gradacji 4000, poleruje się noże, nadaje im ostateczny szlif oraz wyższy poziom ostrości. Ostrzałka Chroma Type 301 to ceramiczny kamień ostrzący, idealny do twardych ostrzy noży. Ostrzenie na kamieniu Chroma wymaga nawilżenia jego powierzchni przed rozpoczęciem szlifowania noża i oczywiście odrobiny wprawy, ale efekt ostrzenia jest więcej niż zadowalający! Pochodzące z Japonii kamienie do ostrzenia marki Chroma to zresztą wyroby dla najbardziej wymagających użytkowników. Są nie tylko niesłychanie trwałe i funkcjonalne, ale nawet prezentują się ogromnie szlachetnie – cięte z wielką precyzją, starannie oszlifowane i subtelnie ozdobione ascetycznym i rozpoznawalnym wśród fachowców producenckim logo. TOP 3 - diamentowy kamień ostrzący Satake Ostatnia pozycja w naszym rankingu ostrzałek do noży to pozycja do zadań specjalnych:diamentowy kamień ostrzący Lamart z prowadnicą. Kamień Satake jest doskonałą propozycją dla wymagających użytkowników, który jednocześnie cenią sprawność działania i oszczędność czasu. Diamentowa ostrzałka Satake nie wymaga namaczania ani nawilżania, więc w odróżnieniu od wielu innych kamieni ostrzących, jest w każdej chwili gotowa do użycia. Ponieważ powierzchnię ostrzałki Satake pokrywa diamentowy nasyp, możemy używać jej do ostrzenia każdego noża, choćby był on wykonany nawet z najtwardszego materiału. Kamień Satake jest niezastąpiony w ostrzeniu ostrzy z utwardzanych stali i noży ceramicznych. Gradacja 800 umożliwia wyprofilowanie dobrej i ostrej, ale nie ekstremalnie ostrej krawędzi, idealnej do standardowych zastosowań. W naszym zestawieniu kamień Satake znalazł się nie tylko z powodu swej diamentowej niezniszczalnej powierzchni, ale także ze względu na komfortową i ułatwioną obsługę. Po pierwsze kamień do ostrzenia Satake jest wyposażony w prowadnicę, dzięki której łatwo utrzymać odpowiedni kąt ostrzenia noży, nawet jeśli robimy to pierwszy raz. Po drugie diamentowy kamień ostrzący Satake jest na stałe przytwierdzony do ramy z antypoślizgową powierzchnią, a to zdecydowanie ułatwia i usprawnia ostrzenie noży. Kamień Satake nie wymaga ponadto użycia dużej siły. Przy diamentowych ostrzałkach nie trzeba mocno dociskać ostrza do powierzchni ostrzącej, a w przypadku Satake można to udogodnienie odczuć od razu. Kamień Satake może obsługiwać nawet osoba o niespecjalnie wielkiej sile fizycznej. Ostrzałka Satake to oczywiście również japoński kamień do ostrzenia, za którego stworzenie odpowiada znana na całym świecie marka o nieskazitelnej reputacji. Satake słynie ze swoich ultrawytrzymałych, zachwycająco precyzyjnych, niemal artystycznie wykonanych noży japońskich. Ostrzałka diamentowa od Satake to równie imponujący popis staranności wykonania i dbałości o każdy detal produktu. Kamień jest pięknie wyprofilowany i ma idealne proporcje – pozwoli ostrzyć większe noże, ale nie zajmie zbyt dużo miejsca w kuchennym regale. Mamy nadzieję, że nasze zestawienie pozwoliło Ci lepiej poznać najlepsze i najbardziej funkcjonalne ostrzałki do noży i masz już swój typ. Jeśli jednak masz dodatkowe pytania albo chcesz zapytać nas o konkretny produkt z kategorii ostrzałek do noży, jesteśmy do Twojej dyspozycji. Życzymy Ci udanych zakupów! auZXVB.

67he3zn1d6.pages.dev/219

67he3zn1d6.pages.dev/76

67he3zn1d6.pages.dev/202

67he3zn1d6.pages.dev/152

67he3zn1d6.pages.dev/251

67he3zn1d6.pages.dev/181

67he3zn1d6.pages.dev/104

67he3zn1d6.pages.dev/215

67he3zn1d6.pages.dev/265

ostrzenie noży ostrzałką prętową